“ ऐक्यं बलं समाजस्य तदभावे स दुर्बल: I
तस्मात ऐक्यं प्रशंसन्ति दॄढं राष्ट्र हितैषिण: II
म्हणजेच एकता हीच समाजाची ताकद असते, एकता नसलेला समाज दुर्बल असतो. म्हणूनच राष्ट्रहिताचा विचार करणारे ऐक्याला प्रोत्साहन देतात आणि एक राहतात. ही भावना आपण आजच्या स्थानिक भाषेत आणली किंवा नेत्यांच्या भाषेत सांगायचे तर ते ‘आपण फुटलो तर, आपले विभाजन होईल ’ असा होतो. ” ! किंवा “ जर एक असेल तर आम्ही सुरक्षित आहोत.
प्रत्येक कालखंडाची स्वतःची भाषा असते आणि एक पुस्तकाची भाषा असते तर दुसरी उत्स्फूर्त संवादाची भाषा असते. पण या मूलभूत एकात्मतेवर एवढा राडा का ? ज्यांचे राजकारण फुटीरतावादी घोषणांवर आधारित आहे, त्यांना या घोषणेमध्ये काय फूट पाडणारी गोष्ट आहे हे समजणार नाही.
सध्या कन्हैया कुमार हा काँग्रेसचा नेता आहे. कन्हैया कुमारला एकेकाळी युवा नेता म्हटले जायचे. पण कन्हैय्या कुमार कोणत्या घोषणांनी प्रसिद्धीच्या झोतात आला, हे कोणत्या गोष्टींमुळे किंवा बोलायचे ? कन्हैया कुमार जेएनयूमधील विद्यार्थी संघटनेचा अध्यक्ष असताना कोणत्या घोषणांमुळे चर्चेत होता ?
“ अफजल हम शर्मिंदा हैं, तेरे कातिल जिंदा हैं ’,
‘तुम कितने अफजल मारोगे, हर घर से अफजल निकलेगा ”.
“भारत तेरे टुकड़े होंगे – इंशाअल्लाह-इंशा अल्लाह”
“ कश्मीर की आजादी तक जंग रहेगी, जंग रहेगी ”
“हम क्या चाहते, आजादी,” “कश्मीर मांगे आजादी, केरल मांगे आजादी, असम मांगे आजादी! ”
या काही घोषणा होत्या ज्या भारताच्या विघटनाबद्दल बोलत होत्या आणि तेही इतर कोठेही नाही तर देशातील सर्वात प्रतिष्ठित शैक्षणिक संस्था म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या संस्थेमध्ये. तोच कन्हैया कुमार सध्या काँग्रेसमध्ये आहे. अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य एवढ्यापुरते मर्यादित नव्हते.
या आंदोलनादरम्यान काली मातेलाही हिजाब घातलेले दाखवण्यात आले. हे सर्व दाहक आणि फूट पाडणारे नव्हते का ? “बाटेगे तो कटेंगे ” याला फूट पाडणारे तेच लोक नुपूर शर्माच्या विरोधात सतत उठवल्या जाणाऱ्या घोषानेला विरोध करू शकले नाहीत.
भारतातील संविधानापेक्षा धार्मिक कट्टरता मोठी आहे का ? हा प्रश्न उद्भवतो. कारण वारंवार हिंदू विरोधात खुले आम भाषा बोलली जाते. हिंदू विरोधी इशारे दिले जातात. संघटित राहून अनेक संकटांवर मात केली जाऊ शकते. त्यामुळे मतदारांनी सुद्धा संघटित होऊन एका विचाराने , राष्ट्र हित डोळ्यासमोर ठेऊन मतदान केले पाहिजे.